Таржимаи ҳол
Ашурали Жўраев публицистик ижодини журналистикадан бошлаган, кейинроқ эса ёзувчи бўлган. Унинг адабиётга бўлган қизиқиши институтда ўқиган кезлари намоён бўлган. У институтнинг адабий тўгаракларида ўзининг ҳикоя, очерклари билан қатнашган. Унинг биринчи асари ҳам шундай тўгаракларнинг ойномасида чоп этилган. Кейингроқ унинг шахсий адабий услуби ривожланиб, очерк ва мақолалари ўқувчини тўлқинлантира бошлади.
Унинг мақолалари ҳужжали бўлганлиги боис, кескин долзарб чекинишлари билан фарқ қилади. Унинг мақоласи туфайли таниқли ҳофиз Фаҳриддин Умаровнинг исми қайта тикланган.
1956 йилда Навоий вилоятининг Навоий туманида туғилган. Ўрта мактабни тамомлаб, меҳнат фаолиятини “Ташсельмаш” заводида бошлайди. 1974-1978 йиллар Тошкент Давлат маданият институтида ўқиган. Ўқиш йилларидаёқ, 1976 йилдан Тошкент технология билим юртининг кечки бўлимида тарбиячи бўлиб ишлайди. У 1983 йилга қадар шу билим юртда ўқитувчи, ишлаб чиқариш таълими устаси бўлиб ишлаган.
1983-1996 йиллар мобайнида “Ўзбекистон адабиёти ва санъати” ҳафталигида бўлим бошлиғи бўлиб ишлаган. 1996 йил Президент Девони таркибидан жой олган. Ҳозирги кунда эса “Муштум” ойномасининг бош муҳаррири бўлиб ишлайди. Унинг қаламига кўплаб мақолалар мансуб, жумладан, “Илтимосга кунинг қолмасин”, “Қайта қуриш ва санъатдаги муаммолар”. Мазкур мақолалар қатъийлиги ва ҳужжатлилиги билан фарқ қилади.
Унинг “Юрак бўронлари” номли ҳикоясида Фаҳриддин Умаровнинг номи жонланиб, ҳофизнинг ҳаёти ифодаланган. Ушбу асари учун Ашурали Жўраев Ёшлар иттифоқи томонидан мукофотланган. Унинг “Тошбақалар мусобақаси” ҳамда “Ким ўқ узди” каби ҳужжатли ҳикоялари китобхоннинг алоҳида севгисини қозонган.