Таржимаи ҳол
Насрулло (1806—1860), тўлиқ исми Амир Насрулло Баходирхон — Бухоро амирлигининг бешинчи ҳукмдори (1827—1860), ўзбекларнинг манғитлар сулоласидан, Хайдар амирнинг учинчи ўғли.
Насрулло Хайдар амирнинг учинчи ўғли бўлган. Ўн беш ёшлик пайтиданоқ отаси уни давлат бошқарувига фаол жалб қилган. 1821 йил баҳорида Миёнқол қўзғолонини бостиришда амирзода Насрулло Бухоро қўшинига етакчилик қилган. Ўзбеклар қавми қўзғолон кўтариб босиб олган Каттақўрғон озод этилади ва бош кўтарганлар қаттиқ жазоланади. Унинг буйруғига асосан, 400 дан 700 гача одам калласидан жудо қилинади. Қатл этилганларнинг танаси қалъа ичига ташлаб юборилади, каллалари эса аравада Бухорога юборилади.
Ҳаддан зиёд қаттиққўллиги учун Насрулло кейинчалик халқ орасида “қассоб” лақабини олган.
1821 йил кузидан хон ўғли Насрулло отаси томонидан Қарши ҳокими этиб тайинланади.
Амир Ҳайдар (1800-1826) вафотидан сўнг унинг катта ўғли Мир Ҳусайн (1797-1826) тахтга кўтарилди. У фақат икки ой ва ўн тўрт кун (октябрь-декабрь 1826 йиллари) ҳукмронлик қилди. Унинг ўлими арафасида тахтни укаси Ҳайдар Мир Умарнинг иккинчи ўғли (1827 йил 18 декабр - 1827 йил апрел) бошқарувдан кўра, ўйин-кулги билан банд эди.
Кўп ўтмай, Қушбеги давлати Ҳокимнинг бош вазирининг ёрдами билан Амир Хайдар Насруллоҳнинг учинчи ўғли кучни қўлга киритди ва 1827 йил апрелда тахтга кўтарилди.
Миёнқолга яна бир юриш қилади, шунингдек, ўзгарувчан натижа билан Бухорога қарши Шаҳрисабз беклари билан жанг олиб боради.
Насрулло 1860 йил 5 октябрда вафот этади. Баъзи таҳминларга кўра у ўзининг хотини — Шаҳрисабз хукумдорининг қизи томонидан заҳарланган.
Насруллонинг ўлимидан сўнг тахтга унинг ягона вориси Музаффар ўтиради.