Таржимаи ҳол
Александров Вильям Александрович — рус, совет ва исроил ёзувчиси ва журналисти.
Таржимаи ҳол
1927 йил 24 март куни Харьковда туғилган, болалик йиллари Одессада ўтган. Ўсмирлик вақтида Ўзбекистонга кўчирилгач, Қўқондаги ипак-тола комбинатида электрик бўлиб ишлаган, кейинроқ Орол заводида фаолият юритган. Урушдан сўнг Тошкентнинг саноат техникумида таълим олгач, лойиҳа институтида ишлаган, сўнгра Тошкент университетининг филология факультетини тамомлаган. Газеталарда, “Шарқ юлдузи” журналида, турли нашриётларда фаолият юритган. 1950 йилдан бошлаб ижодий ишлари нашр этила бошлаган. Ёзувчилар Уюшмаси аъзоси, Ўзбекистонда хизмат кўрсатган маданият ишчиси, Энг яхши наср республика танловининг лауреати (“Чақмоққа қўл узатиб” романи учун, 1984).
1996 йилдан Исроилда истиқомат қилган. “Адабий Исроил” журналининг муҳаррирлар кенгаши аъзоси бўлган.
2009 йилнинг 6 майида Исроилда вафот этган.
20 дан ортиқ китоблар нашр қилган. Улар орасида “Йўқотиш вақти — умид вақти” трилогияси; “Президент ўлими”, “Чақмоққа қўл узатиб”, “Яшка”, “Қўриқхона”, “Ғалати меҳмон”, “Васият қиламан…”, “Дарё устидаги уй”, “АФСОНА сайёраси” роман ва қиссалари; “Тунги вокзал”, “Одамлар ва юлдузлар”, “Ёшлик кўчаси” (10 ёшли боланинг ўз кўзи билан кўрган 1937 йилги фожиали ҳодисалари ҳақида) ҳикоялар ва бошқа тўпламлари мавжуд. Унинг асарлари саҳналаштирилган, экранлаштирилган ва бошқа тилларга таржима қилинган.
Ижодий фаолиятида фантастика жанрига мурожаат қилган. “Центавр алфаси” (1972) қиссасида дунё тубига кетиб, изсиз йўқолган қаҳрамон юлдузда учаётган вақти ҳалок бўлади. Ёзувчининг илмий-фантастик кичик ҳикоялари “АФСОНА сайёраси” (1975) қиссасини ташкил қилиб, унда XXII аср кундалик ҳаётидан сўзланади: коинот парвозлари, мия тадқиқотлари, ўзга сайёраликлар билан учрашув кабилар.